De betekenis van affectief contact en aanraking
Het affectieve contact speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van leven en is een directe wijze om datgene wat voelbaar is, voelbaar te maken. Dit affectieve contact is de meest directe vorm van communicatie en kan veel duidelijk maken over de persoon zelf of een ander, ook wanneer woorden te kort schieten of alles al gezegd is.
De mens raakt van nature aan. Wanneer een kind te weinig op liefdevolle wijze wordt aangeraakt, kan dat leiden tot een verstoring van de normale ontwikkeling. Het leven, de aangeboren vermogens van een kind, worden als het ware te weinig geactiveerd. Ten gevolge van te weinig affectief, slechts functioneel contact, voelt een kind zich niet veilig, bouwt een grote lichamelijke spanning op, ontwikkelt het gevoelsleven zich niet, kan het kind later gevoelens niet herkennen en delen, met grote gevolgen voor het volwassen leven.
In onze cultuur zijn aanraken, voelen en de lichamelijkheid lange tijd min of meer verwaarloosd. De ontwikkeling van de tast en het daarbij behorende gevoelsleven heeft geen hoge prioriteit. In een overwegend rationele, prestatiegerichte, gehaaste maatschappij wordt analyserend gekeken. Er wordt al te dikwijls objectiverend, technisch aangeraakt zonder contact te maken. De kwaliteit van contact kunnen ervaren en maken lijdt hier ernstig onder. De emotionele armoede die hiervan het gevolg is, kan zich manifesteren in tal van klachten en relationele problemen. Wie zijn gevoelens negeert of onderdrukt en vanuit de aanpassing gevoelens veinst, die beschadigt zijn innerlijk gevoelsleven. En als een mens niet kan huilen, bang of boos zijn, dan kan hij ook niet werkelijk blij zijn en genieten.
kies de korte weg!