…aanraking brengt de meest directe verbinding tot stand.
Achtergrond
Haptotherapie komt voort uit haptonomie waarbij iemand door aanraking haar of zijn gevoelsleven bewustwordt. De basis is de affectieve aanraking, komend van het Latijnse ‘ad facere’ = ‘iets met iemand doen’. Woorden kunnen verbinding met een ander creëren en de manier waaróp die worden uitgesproken nog meer, maar aanraking brengt de meest directe verbinding tot stand.
Wat het doet
Haptotherapie richt zich er op dat een mens zich weer authentiek en open kan verbinden met de ander. Door speciale oefeningen en aanraking word je bewust van hoe je contact maakt en gestimuleerd jezelf te zijn en jezelf mee te nemen in de verbinding die je met anderen maakt.
Effect
Je ervaart hoe je oude patronen kunt doorbreken en terug te komen bij wie jij in oorsprong bent. Zo kun je bijvoorbeeld keuzen maken en richting bepalen in je leven, op basis van jouw gevoelens en argumenten in plaats van die van anderen (de omgeving). Je leert jezelf zijn en zal daarnaast ook beter in staat zijn de ander te laten zijn wie zij of hij is. Die twee gaan hand in hand.
Haptonomie
De wetenschap van de haptonomie is de grondslag voor de haptotherapie. Onder haptonomie wordt verstaan: De theorie van het gevoel en het gevoelsleven, die de nabijheids-, aanrakings- en gevoelsaspecten bestudeert van menselijke affectieve relaties. Haptonomie bestudeert de ontwikkeling van het gevoelsleven en in ruimere zin de gevoelsmatige wisselwerking tussen mensen. Zij richt zich specifiek op de bevordering van menselijk welzijn en levensgeluk.
De betekenis van affectief contact en aanraking
Het affectieve contact speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van leven en is een directe wijze om datgene wat voelbaar is, voelbaar te maken. Dit affectieve contact is de meest directe vorm van communicatie en kan veel duidelijk maken over de persoon zelf of een ander, ook wanneer woorden te kort schieten of alles al gezegd is.
De mens raakt van nature aan. Wanneer een kind te weinig op liefdevolle wijze wordt aangeraakt, kan dat leiden tot een verstoring van de normale ontwikkeling. Het leven, de aangeboren vermogens van een kind, worden als het ware te weinig geactiveerd. Ten gevolge van te weinig affectief, slechts functioneel contact, voelt een kind zich niet veilig, bouwt een grote lichamelijke spanning op, ontwikkelt het gevoelsleven zich niet, kan het kind later gevoelens niet herkennen en delen, met grote gevolgen voor het volwassen leven.
In onze cultuur zijn aanraken, voelen en de lichamelijkheid lange tijd min of meer verwaarloosd. De ontwikkeling van de tast en het daarbij behorende gevoelsleven heeft geen hoge prioriteit. In een overwegend rationele, prestatiegerichte, gehaaste maatschappij wordt analyserend gekeken. Er wordt al te dikwijls objectiverend, technisch aangeraakt zonder contact te maken. De kwaliteit van contact kunnen ervaren en maken lijdt hier ernstig onder. De emotionele armoede die hiervan het gevolg is, kan zich manifesteren in tal van klachten en relationele problemen. Wie zijn gevoelens negeert of onderdrukt en vanuit de aanpassing gevoelens veinst, die beschadigt zijn innerlijk gevoelsleven. En als een mens niet kan huilen, bang of boos zijn, dan kan hij ook niet werkelijk blij zijn en genieten.
Maak een afspraak!